Rondreis Nieuw-Zeeland en einde van de reis

Donderdag gingen we al vroeg naar het vliegveld. De koffers sleepten we mee in de bus en de trein. Toen we op het vliegveld aankwamen konden we nog niet inchecken. We hebben even gewacht en koffie gedronken. Toen hebben we de koffers gewogen. Sierds koffer was natúúrlijk te zwaar, haha. Die van mij niet. Hij heeft maar spullen eruit gehaald en als handbagage in een plastic tas meegenomen. Is uiteindelijk allemaal goed gekomen. Na het inchecken hebben we nog gewacht voor we door de douane gingen. We lunchten, laadden de telefoons op, ik las wat, schreef wat en de tijd ging best snel eigenlijk. We gingen door de douane, snuffelden nog wat in de winkels en aten ergens. Daarna was het tijd om te boarden. 3 uur later waren we in Nieuw-Zeeland, waar het 2 uur later is dan in Sydney. Op dit moment lopen we dus precies een half dagdeel, 12 uur, voor op jullie in Nederland. We sliepen op het vliegveld, omdat het toch al 's nachts was en we de volgende ochtend de huurauto bij het vliegveld moesten ophaalden.

Vrijdag ontwaakten we op het vliegveld. Ik heb nog best redelijk geslapen, met oordopjes in. Tegen 10uur gingen we naar de huurorganisatie voor de auto. Daar kregen we een voor ons gevoel nieuwe FIAT Punto mee. Heel wat anders na die twee campers! We reden van Auckland naar Thames. Wat is rijden door Nieuw-Zeeland mooi! Overal om je heen zie je groen. Het is echt lekker rijden, met mooie kronkelwegen. In Thames deden we maar even boodschappen. Vervolgens reden we verder naar Coromandel. Die weg liep pal langs het water, prachtig. In Coromandel stopten we bij een baai. Daar maakten we een wandeling via een pad dat eerst door de bush liep en uitkwam bij het water. Langs het water liep het ook weer terug. Zeker de moeite waard. Daarna reden we weer terug naar Thames (geen probleem, nog een keer genieten van de mooie route). In Thames hadden we een hotel geboekt. Heerlijk om weer lekker in een bed te kunnen slapen na twee behoorlijk gebroken nachten zonder bed. Sweet dreams!

Zaterdag gingen we 's ochtends op pad richting Tahei om bij de Cathedral Cove te komen. We stopten bij een parkeerplaats. Vanaf daar waren we van plan naar het begin van het wandelpad te lopen. We liepen net, toen we een lift naar boven aangeboden kregen. Een hele aardige meneer die toch al twee mensen afzette en zei dat wij er wel bij in pasten. Hoe aardig! En het was maar beter ook, want het was best een stuk stevig omhoog wandelen tot je bij het wandelpad naar de Cove bent. Vanaf dat wandelpad moet je wel lopen, dus dat deden we dan ook. Echt een toeristische trekpleister, een heleboel mensen. Na een halfuur/drie kwartier bereikten we de Cathedral Cove. Wauw, wat een mooie plek! Ik had plaatjes op internet gezien en mijn verwachtingen werden waargemaakt. We liepen wat rond en begonnen aan de tocht terug. Na het wandelpad moesten we dus ook nog terug naar de auto lopen. Dat was echter geen probleem, omdat het nu alleen maar afdalen was in plaats van omhoog. We reden daarna naar Whangamata, een surfersplaats. Daar hebben we lekker gechilld bij het strand. Vervolgens door naar de eindbestemming voor vandaag: Tauranga. We reden eerst naar de bed and breakfast waar we sliepen. Wat een leuk plekje en we werden heel hartelijk ontvangen door de eigenaren. Nadat we de spullen hadden neergelegd op de mooie kamer reden we naar de boulevard om daar te eten. We vonden een leuk Mexicaans restaurantje. Daarna hebben we heerlijk genoten van de mooie kamer. Moe maar voldaan vielen we in slaap.

Zondag hadden we voor het eerst een ontbijt dat voor ons klaar stond! Oké, op het Shangri-La hotel na dan. Dit is niet te vergelijken natuurlijk, maar toch is het best luxe na elke keer zelf je ontbijt regelen. We deden rustig aan, checkten uit, namen afscheid van de aardige mensen en reden naar de Mount Maunganui. Jaaaa, we hebben de berg beklommen en de top bereikt! Was een mooie wandeling. Bovenop de berg had je een uitzicht over heel Tauranga en de zee. Daarna zijn we naar Rotorua gereden. Onderweg kwamen we bordjes Hells Gate tegen en we dachten; eens kijken. Ik had er wel iets over gelezen. Het park bleek een behoorlijke entreeprijs te hebben. Het was een geothermisch park met modderbaden etc. We dachten; wat ruiken we toch voor rotte lucht? Toen zei ik tegen Sierd: 'Dat is natuurlijk die modder...' Haha, lekker dan. We besloten maar gewoon door te rijden naar Rotorua. Nadat we ingecheckt hadden bij het hostel zijn we naar Lake Rotorua gereden, gewoon in het centrum. Lake Rotorua is een oude vulkaankrater die nu gevuld is met water. Daar liepen we een klein stukje en toen gingen we weer terug. Op de terugweg zag ik rook en een groepje mensen. 'Volgens mij is daar thermische activiteit', zei ik tegen Sierd. We zetten de auto neer en liepen het parkje op. Een heel mooi park trouwens, Government Gardens met prachtige gebouwen en een mooie tuin. We zagen gaten waar dus hete damp uit kwam. Sierd dacht dat er ook echt nog spectaculairdere geisers moesten zijn en een voorbijganger vertelde ons dat we dan nog een stuk naar achteren moesten lopen. Aangezien het al best laat was besloten we dat morgenochtend te doen. We deden gauw boodschappen, kookten in het hostel en gingen lekker chillen op bed.

Maandagochtend gingen we dus eerst op zoek naar nog meer 'thermal activity'. Met succes! Verderop, achter de Government Gardens, lag inderdaad een soort krater met allemaal gaten waar warm water uit borrelde. Heel onwerkelijk om te zien. Het leek wel alsof we op een soort van andere planeet stonden. Na de restjes vulkanische activiteit van dichtbij gezien te hebben reden we verder naar Whangamata. Onderweg kwamen we langs 3 mooie meren. In Whangamata hebben we even lekker relaxed gezeten bij het water. Vervolgens stopten we iets verderop in Ohope, bij het strand. Daarna reden we naar Opotki. We besloten maar door te gaan naar Gisborne, aangezien dat nog 2 uur rijden was. De weg door het binnenland naar Gisborne die we namen was adembenemend mooi. Je rijdt echt door een surrealistisch groen heuvellandschap. Niets geen gebouwen, alleen natuur. In Gisborne checkten we in bij het motel. Lekker weer een wat luxere kamer. Daarna reden we door via het centrum naar een uitkijkpunt. We hadden uitzicht over het strand en de stad. Daar hebben we een tijdje van het uitzicht genoten. We aten wat en keerden terug naar het motel, waar we nog een film keken op tv. Ik viel na een lekkere douche heerlijk in slaap.

Dinsdag werden we rustig wakker. We stapten in de auto en stopten in Wairoa. Deze plaats heeft een light house midden in het centrum. Dat was de eerste keer dat we een vuurtoren zien die niet aan zee staat! Daarna zijn we na een stuk rijden weer gestopt bij Lake Titura. Een erg mooi blauw meer. We gingen even rustig bij wat zwarte zwanen zitten en lunchten. Vervolgens reden we verder naar Napier, waar we tegen 15u waren. Na het inchecken bij het hostel verkenden we te voet de stad. Via de boulevard langs de zee liepen we de winkelstraten in. In 1931 is Napier verwoest door een vulkaanuitbarsting en daarna opnieuw opgebouwd. Napier is nu de 'art-deco' hoofdstad van Nieuw-Zeeland. Dit zie je terug in de gebouwen. Er hangt als je het mij vraagt ook een bepaald sfeertje, vintage-achtig. We snuffelden wat rond in het art deco centre, liepen door een park, gingen ergens eten en keerden weer terug naar het hostel.

Woensdag vertrokken we 's ochtends naar Te Mata Peaks, dichtbij Napier. Daar reden we naar de top. Wauw, dit vond ik echt súper mooi. We hebben een stukje heen en weer gelopen over de bergrug zeg maar. Ik ging even zitten en nam het uitzicht en landschap in me op. Ja, mooi moment. We hadden vandaag een lange rit naar Wellington voor de boeg. Twee keer even gestopt. Toen we nog iets meer dan een uurtje moesten rijden kwam er weer een heel mooi stukje weg. We kronkelden omhoog en daarna natuurlijk weer omlaag door weer een mooi berglandschap in Nieuw-Zeeland, de Rimutaka Range. Ja, papa, ik denk dat je jaloers bent op Sierd die dit allemaal rijdt. In Wellington zijn we eerst naar de Mount Victoria lookout gegaan. Geweldig uitzicht! Daarna checkten we in bij het hostel midden in het centrum. De avond besteedden we met rondwandelen in Wellington. Zeker een mooie stad. We eindigden met een pubmaaltijd.

Donderdag weer redelijk op tijd vertrokken uit Wellington. Vandaag stonden de meeste kilometers op de planning. Ik denk dat we zo'n 6,5 uur gereden hebben, met wat stops. Aan het eind van de middag waren we bij de Waitomo Caves. Hier hadden we al een tour geboekt voor de Glowworm Caves. Ik had er magische filmpjes en foto's van gezien op internet. We konden bijna meteen aan de tour beginnen. Een heel leuk Maori - de echte oorspronkelijke nieuw-Zeelandse bevolking - vrouwtje was onze tour guide. Ze vertelde interessante dingen terwijl we onze afdaling de grot in maakten. Alleen de grot vond ik al mooi, maar het werd natuurlijk heel bijzonder toen de glowworms zichtbaar werden. Hoe donkerder het was, hoe meer glowworms hun 'licht aan deden'. Je zag dan allemaal blauwe lichtjes aan de wanden. Echt een heel mooi gezicht! Onderin de grot gingen we met een boot het water op. Dat vond ik het mooiste stuk van de tour: een beetje ronddobberen, iedereen stil (op wat oooh's en aaaah's na) en kijken naar de glowworms. De boot bracht ons naar de uitgang van de grot. Inmiddels plensde het dus Sierd en ik zetten het op een rennen. Eenmaal in de auto keken we elkaar aan en zeiden; 'Ja, dat was gaaf.' We reden naar ons motel en zijn daar lekker opgewarmd, aten wat en keken een film. Daarna lekker slapen met voor morgen nog een tour op de planning!

Vrijdagochtend stonden we vroeg op. Vandaag gingen we naar de set van de Lord of the Rings en Hobbit films! We hadden van tevoren een tour geboekt. We reden naar Matamata en vanaf daar ging er een bus naar de set. Na iets minder dan een halfuurtje waren we er. Op een gegeven moment stapten we uit en liepen we dan echt zelf rond op de set. Maar liefst 44 Hobbit Holes! We hebben ze allemaal gezien. Echt heel leuk. Ik heb de films wel gezien maar ben niet een super duper fan ofzo, maar dit is toch wel echt een aanrader. We hadden een leuke gids die ons alle details vertelde. De tour eindigde met een drankje in The Green Dragon, de pub op de filmset. Drie uur later waren we weer terug in Matamata. Een coole ervaring rijker! We zijn daarna naar Auckland gereden, waar we aan het eind van de middag de auto inleverden. Daarna hebben we Auckland nog te voet verkend (ons hostel zat lekker middenin het centrum) en de grote koffer inpakactie gedaan toen we weer op de kamer waren. Morgenvroeg terugvliegen naar Sydney!

Zaterdag namen we heel vroeg een taxi naar het vliegveld. Inchecken en op naar de gate. Om 9uur vlogen we naar Sydney. Ruim drie uur later waren we over. In Sydney is het twee uur eerder dan in Auckland, dus we hadden een iets langere dag nog te gaan. Vandaag staat in het teken van geregel. Sierd heeft nog een koffer staan bij kennissen in Sydney die hij op moet halen en hij moet naar de bank om zijn Australische rekening op te zeggen. We slaan onze koffers op op Sydney Airport, zodat we daar niet mee door Sydney hoeven te slepen. Uiteindelijk is alles gelukt: de koffer en de rekening. Sierd en ik zijn opgesplitst. Meegaan met de bus kost alleen maar extra geld dus ik heb in het centrum op Sierd gewacht. Raar om voor 'de laatste keer' in Sydney te zijn. Ik loop nog wat rond, onder andere bij Market City waar ik nog niet geweest was, en chill in een parkje. Aan het eind van de middag is Sierd terug. We hebben, wel grappig vind ik zelf, meer dan een uur bij het busstation gezeten middenin Sydney. Beetje mensen kijken, praten en 'afscheid nemen van Sydney'. Daarna gingen we terug naar het vliegveld. We hadden voor vanavond geen overnachting geregeld, maar kozen voor de budget optie op het vliegveld slapen. Dat hadden we immers in Auckland ook overleefd en met het idee dat we dan toch naar huis gaan moet het wel lukken. Het viel achteraf een beetje tegen omdat we drie keer moesten verplaatsen; een groot deel van het vliegveld werd een paar uur afgesloten. Geen lekkere banken, maar keiharde stoeltjes als gevolg. Ach ja, mij hoor je niet zeuren. Ik heb nog wel een paar uurtjes een beetje kunnen slapen.

Zondagochtend ben ik vanaf half 5 ongeveer niet meer gaan slapen. We hebben gewoon lekker gechilld op een plekje waar genoeg te bekijken was. Koffietje gehaald. Gelezen. Gekaart - Sierd maakt me elke keer in met pesten helaas. De tijd ging best snel. Om 10 uur gingen we de opgeslagen bagage ophalen en begon de grote truc om koffers over te pakken zodat Sierd al zijn studieboeken mee kon nemen. Na heel veel overgepak en geweeg hadden we het voor elkaar: elke koffer net onder het maximale gewicht. Dus toen konden we inchecken. Daarna nog even weer ergens lekker gezeten en geluncht en om een uur of twee liepen we naar de gate. Om half 4 vertrokken we dan richting Kuala Lumpur. Daar landden we 8 uur later. Drie uur later moesten we weer boarden en 4 uur later vervolgde de vlucht richting Amsterdam. Ik kreeg steeds meer het gevoel nu echt bijna weer thuis te zijn.

Inmiddels is het maandagochtend en zijn we om 6.00 uur Nederlandse tijd veilig geland. In de aankomsthal op Schiphol werden Sierd en ik warm ontvangen door mijn ouders en Tessa en de ouders van Sierd en -tromgeroffel- mijn opa en oma's! Wat een gekkies hè, die opa en oma's. Niemand wist ervan. Echt heel lief. Bedankt allemaal! Dit was het dan, mijn reis is tot een einde gekomen en daarmee ook dit verslag. Ik weet één ding zeker: deze ervaring neemt niemand me meer af. Allemaal bedankt voor het lezen van mijn verslagen en voor de leuke reacties en ik zou zeggen; tot snel, dan kan ik jullie in levenden lijve bijpraten!