Road trip dag 14, 15 en 16

Zo, weer een teken van leven - bijna letterlijk. Ik typ dit nu in een motel in Tin Can Bay. Hier hebben we Wi-Fi en heb ik mobiel bereik, in tegenstelling tot Sierd. In Rainbow Beach en op Fraser Island was helemaal geen bereik. Dat geeft je toch het gevoel dat je in een uithoek van de wereld bent... Goed, inmiddels is het hier dinsdagochtend. Gistermiddag zijn we teruggekomen van onze driedaagse tour naar Fraser Island. We hadden voor vertrek dit motel al geregeld en daar ben ik stiekem toch wel blij mee (ook al deed ik moeilijker dan Sierd om het geld). Een goed bed, schone spullen en een fijne badkamer is precies wat we nodig hadden om op te laden na drie dagen back to basics zonder fatsoenlijke sanitaire voorzieningen en twee nachten in een tentje op de harde grond in een muffe slaapzak met rondkruipende en -vliegende beesten om je heen. Ik klaag niet; nu kan ik ook meepraten over écht kamperen.
Zaterdag begon het Fraser Island avontuur. Al vroeg moesten we met z'n allen bij het hostel verzamelen. Sierd en ik sliepen vrijdag na de informatiebijeenkomst op een camping dichtbij en waren net op tijd omdat we niet eerder konden uitchecken. Bij de informatiebijeenkomst zijn we trouwens ook gewaarschuwd voor alle gevaren van de tour: auto-ongelukken door verkeerde rijtechnieken in het zand/water, slangen, dingo's, spinnen... Na wat praktische informatie op de vroege ochtend kon het inpakken van de jeeps beginnen. Bij de informatiebijeenkomst gisteren hadden we onze groep (8 personen in totaal met ons erbij) al ontmoet. Twee Duitse meisjes, twee jongens uit Wales en twee meisjes uit Londen. Met hen zouden we drie dagen in de auto zitten en samen koken etc. Toen de auto's waren ingepakt (we mochten alleen een kleine rugtas mee) en iedereen zat, vertrokken we. Er mocht meteen zelf gereden worden. In onze groep wilden en mochten vier mensen, waaronder Sierd, rijden in de jeep. De tour heette een tag-along tour: we reden met vier jeeps waarin telkens 8 personen zaten die achter elkaar aan reden en in de voorste jeep zat een begeleider. Onze trip begon goed... Problemen met de auto en na wat gedoe bij de garage hebben we uiteindelijk de jeep om moeten ruilen. Met enige vertraging kwamen we bij de ferry naar Fraser Island aan. Een kwartiertje dobberen later reden we Fraser Island op, wohoo! Ik vond dit zelf meteen heel spectaculair, rijden over het strand langs de golven. Fraser Island is het grootste zandeiland ter wereld. Onze eerste stop was bij een soort vakantiedorpje/plaatsje voor toeristen, om te lunchen. Daarna reden we door naar Lake Wabby. Helaas zat het weer niet mee - het regende - maar toch was het de moeite waard. Na 45 minuten lopen bereikte je een soort van grote zandheuvel (leek een beetje op een woestijn) met onderaan een mooi meertje. Nadat wat mensen het water in waren geweest vervolgden we onze weg naar de camping. Daar arriveerden we rond half 5. We werden opgewacht door de kampeigenaar; een echte aboriginal. Iedereen koos z'n tentje uit (2 persoons-tentjes) en installeerde zich een beetje. Later was het tijd om zelf te gaan koken. We hadden als groep voorraadkisten met eten meegekregen en een papiertje met het menu voor de drie dagen. Met z'n achten hebben we uiteindelijk een lekker maaltje op tafel gezet. Na de afwas kwam de muziek langzaam op gang en werd er een kampvuurtje gestookt. Sierd en ik hebben vooral lang bij het vuur gezeten (bonus voor mij; ik kon mijn natgeregende kleren die ik nog aan had lekker laten drogen) en een beetje met verschillende mensen gepraat. Als je ervan houdt om veel nieuwe mensen te leren kennen dan is zo'n kamp als dit echt iets voor jou. Tegen 11 uur checkten Sierd en ik onze tent op enge beesten en kropen we in de slaapzakken. De muziek klonk nog lang door...
Zondag werden we rond 7 uur/half 8 wakker gemaakt. Nogal stijfjes stonden Sierd en ik op. Beiden hadden we niet geweldig geslapen - Sierd paste eigenlijk niet eens in de tent. Tijd om zelf ontbijt te maken: scrambled eggs met toast. Daarna gingen we met de jeeps op pad. De dag begon goed want het zonnetje kwam best vaak tevoorschijn. Ook sputterde het soms, dus echt tropisch weer. Qua temperatuur was het sowieso tropisch. De eerste stop vandaag was bij Eli Creek; een heel mooi verborgen beekje in het bos waar we in zwemkleding doorheen gelopen zijn. Daarna reden we terug over het strand en stopten we bij een gestrand schip: Maheno. Indrukwekkend om te zien en onze begeleider vertelde er een mooi geschiedenisverhaal bij. We lunchten op de camping en vertrokken daarna richting een hoog klif met prachtig uitzicht dat we beklommen. Vervolgens gingen we met de jeeps naar de Champagne Pools: kleine badjes tussen de rotsen langs de kustrand. Hier kun je lekker in dobberen, in tegenstelling tot de zee waarin dat verboden is vanwege gevaarlijke haaien, andere dieren en sterke stromingen. We reden terug naar de camping waar we onze kookvaardigheden weer mochten laten zien. De rest van de avond zag er hetzelfde uit als gister. Er klonk op een gegeven moment luid gejoel omdat er een dodelijke slang gespot was. Al snel stond er een grote groep mensen omheen - mij niet gezien. Ik had vandaag een kwal aangeraakt en dat vond ik wel genoeg, haha. Deze avond viel ik wat sneller in slaap.
Maandag, de derde en laatste dag alweer, moesten we er om 6 uur (!!) uit. Gelukkig scheen het zonnetje ons tegemoet. Na een bordje cereals voor iedereen vertrokken we om 7 uur richting Lake McKenzie. Achteraf was dat wel nodig want we deden er zeker 2,5 uur over om daar te komen. Het laatste uur ongeveer bestond uit een weg door het regenwoud. Heel anders dan rijden over het strand maar ook zeker gaaf! Lake McKenzie was echt super mooi, wauw. Het mooiste meer van het eiland. Ik heb er heerlijk in gezwommen en het voelde als het toppunt van vrijheid. Na nog wat geschiedenisverhalen over het eiland - complimenten voor de begeleider daarvoor - en groepsfoto's reden we het woud weer uit. We lunchten op dezelfde plek als dag 1 (van onze voorraad was weinig meer bruikbaar dus kende het plaatselijke winkeltje die middag een goede omzet) en reden daarna het laatste stuk terug naar de ferry. Aan het eind van de middag waren we weer terug bij het hostel, een hele ervaring rijker. Ik was wat bang van tevoren en heb ook wel momenten gehad dat ik dacht 'waarom doe ik dit?!' maar achteraf had ik het niet willen missen...
Vandaag rijden we verder naar Rockhampton en morgen naar Airlie Beach. Overmorgen gaan we 2 dagen en nachten aan boord van een grote zeilboot voor de tour naar de Whitsunday Islands, zin in! Tot gauw! Oh ja en bedankt allemaal voor jullie leuke en lieve reacties!